izinsiz gosteri

Tavlada bir oyun

Tavla, iki farklı renkte on beşerli pullar, iki zar ve bir tabla ile oynanan bir oyundur. Daha çok emeklilerin ve erkeklerin kahvelerde oynadığı bir oyun olsa da, yakın zamanda cafelerde ve merkezi yerlerde kurulu kahvelerde kızlar da (henüz kız kıza değil belki ama) oynamaya başlamışlardır.

Tavla avare zamanın ve avare insanların oyunu olarak bilinse de oyun sırasında çıkarılan sesler ve edilen küfürler, insanın içindeki hırs ve stresi yok etme özelliğine de sahiptir. Rekabetin boyutunu ve oyundaki durumu, taşların tavlaya vurma şiddeti ile anlaşılabilir. Şiddetin ve sertliğin olduğu bir erkek oyunudur tavla. Gallilerin “küçük savaş”, İspanyolların ise “gerçeklerin masası” dediği tavlaya bizde “erkek tavlası” adı verilmiştir. Zeka gerektirmeyen, tümüyle şansa dayanana ise “kız tavlası” denmiştir kadın cinsini aşağılamak için.

Oyun sırasında el temasının bolca yaşanması ve çok kolay kompliman yapma konumu olmasından dolayı, erkekler rakip olarak bayanları alırlar karşılarına. Kim bilir belki de bu yüzden kız arkadaş edinme eylemi “kız tavlamak” olarak adlandırılır.

Tavlanın, sırt kısmında dama, Amerikan ve Çin daması, iç kısmında ise kız tavlası, hapis, gülbahar, hepyek gibi oyunlar oynanabilir. Otuz bir, tavlada 30 pul ve iki zar ile oynanan, rakiplerden birinin sayısının 31 olması ile biten bir oyun şeklidir.

Bir içki çeşidi:

Kıbrıs’ta çalışmaya başladığım ilk dönemdi. Televizyonsuz kalmaya ancak altı ay dayanabilmiş, sonunda da 37 ekran bir televizyon almıştım. Televizyonu henüz kurmuş, kanalları geziniyordum ki, ekranda devlet kanalı BRT’nin bir programı belirdi. Bir magazin programı vardı, Sezen Cumhur Önal sakalı yapmış bir sunucu, elinde mikrofonu sokaklarda dolaşıyordu ve insanlara “akşamları nasıl zaman geçirdiklerini” soruyordu. Bir ara saçlarına kır düşmüş ihtiyar bir amcaya uzattı mikrofonu aynı soruyu sorarak. Amca keyifli bir halde, kameraya bakarak “çekiyorum otuz biri, sonra vurup kafayı yatıyorum.” diyordu. Şaşırdım, Hügo programını hazırlayan ‘Tolga abi’ye Diyarbakırlı oto tamircisindeki çırak çocuğun söylediği söz aklıma geldi ama, o olay canlı yayında olmuştu ve hemen yayın kesilerek reklamlara girilmişti. Bu program ise canlı değildi ve bu konuşmadan sonra da programa devam edilmişti.

Ertesi gün bölümdeki arkadaşlarıma konuyu anlatıp, “eğlence anlayışınız çok farklıymış” yorumunda bulunduğumda, Kıbrıslı arkadaşlarımın kahkahalar arasında konuyu açıklıyorlardı, 31 bir içkiydi.
İlk olarak bu olayda duydum 31’in ismini. Daha sonra gittiğim bar ve meyhanelerde sorar oldum. Hemen hepsinde aynı tavır vardı, ya “bizde bulunmaz” deniliyordu, ya da gizlice veriliyordu isteyenlere. Kolay içimli, biraz tatlı bir konyaktı 31. Daha da önemlisi, Güney Kıbrıs’ta üretilen bir içkiydi, Kuzey kesimine kaçak yollardan geliyor ve kaçak olarak tüketiliyordu.

Politik duruşu da simgeliyordu 31. Arada ki sınırı istemeyen, ortak Kıbrıs hayalindeki sol düşüncelilerin bolca tükettiği bir içki idi.

Olur da bulursanız eğer, çekin otuzbiri sonra vurun kafayı yatın... en azından sonrasında rahat yatıyorsunuz.